Öyle kolay değil seni affetmem
Unutma ortada koyup da gittin
İçin rahat olsun beddua etmem
Tertemiz aşkıma kıyıp da gittin
Oysa ben nasıl da seni sevmiştim
Böyle olacağı belliydi baştan
Neden ona boyun bükersin gönül
Kaskatı yürekli ne anlar aşktan
Yazık sana acı çekersin gönül
Onca zaman koştum onun peşinden
Git başımdan artık gelme yanıma
Bir daha yüzünü görmek istemem
Tek kalsak dünyada beni tanıma
Seninle yanyana gelmek istemem
Dolaşma yanımda ne de yöremde
Sana rastladığım ilk günden beri
Gitmez hayalimde kaldı gülüşün
Unutturdu bana derdi kederi
Aklımı başımdan aldı gülüşün
O ceylan bakışın kalbimi yaktı
Senden ayrıldıktan sonra ağladım
Gözümden Dereler Irmaklar aktı
Köpürmüş sel gibi coştum çağladım
Kafamın içinde şimşekler çaktı
Hiç şüphe ettin mi söyle sevgimden
Tam olay bitmişti sirenler çaldı
Dona kaldım orda direk hakim bey
Hiçbir suçum yokken beni de aldı
Merkeze ifade verek Hakim Bey
En başından olay şöyle gelişti
Ey İstanbul nasıl anlatsam seni
Yetmez anlatmaya diller İstanbul
Yazmaya çalışsam inan ben seni
Bitiremez seni eller İstanbul
Nerenden başlasam söyle neyinden
Rabbimin en güzel armağanısın
Duamdır gül yüzün solmasın kızım
Bu dünyadaki tek dayanağımsın
Gözlerine yaşlar dolmasın kızım
Dileğim zalime muhtaç olma sen
Neden böyle coşup kabarıyorsun
Yedigin haltlar hüner mi sandın
Bir de utanmadan anlatıyorsun
Aldığın o Ahlar diner sandın
Öyle ya da böyle kandırıyorsun
Kerem gibi sevdim kıymet mi bildin
Yanan yüreğime buz olmadın sen
En Kora döndükçe sen bana eldin
Yabancı gibiydin biz olmadın sen
Mecnun gibi çölde kuruttun beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!