İbrahim Çelikli Şiirleri - Şair İbrahim ...

“-çıranın suyu diş enginine,
kekik yağı romatizmaya
tosbağanın eti kansızlığa
ardıç gıliği ne bileyin neye,
neye
neye

'-baba insan olduğu hali kabullense
daha kolay değil mi
bilmem nerden getirilen
bir-kaç yudum su
burada saç bitirir mi”
o bir gecede kelini giderecek

yüzüme kan davalısıymışım gibi
kırk yıllık bir kinle baktı,
dinmeyen bir öfkeyle,
“-sen kendi bokunu yesene” dedi
ve ömrüne yarım kel olarak
kaldığı yerden devam etti

eveli bi kedi, usanmış bi sıçanın elinden
netti ettiyse, hakından gelememiş
bu sıçanın eve verdiği zıyan yüzünden
sahibinden kaş defa zılgıt yemiş

ne yakalanıyo,

o hesap;
nokta gadar mafat uçun
virgül gibi eğilme
ıççık idareli ol
elindekiynen yetin
ne demişler

yani şe(hi) re vardın mıydı,
gözünü dört aşcan
köydeki ğibi;
gonu-gonşu ekmek vercek deye
beklemecen
ayakda uluk gibi uyumacan,

gerçek fiyatı bildiklerini sanmam
ama önemli değil ki
herkes diyeceğini demeli
“-de hadi gari bireş enivi”
“-olca(ğı) nı de! , bireş yönet de
de! herkeş alsın hadi”

gören-gözün hakkı vardır
“-ölennerinizin, goyup gedennerin
canına değsin” deseler yeter
Allah olmayannara da versin
bir tas su veririm
afiyet olsun

Hakgaşlı çörek

tazeyken tadına doyum olmaz
her yemekte haşhaşyağına dolaz,
tuğla fırınlardan baş üstünde tirki
“-hakgaşlı çöreğ al emmi” diye

Haşhaş

Aş’tı bütün yemeklerin ortak adı
sovan aşı, bulgur aşı, gumpir aşı...
ve bütün çiçekler; güldü
arıgülü, bahçagülü, arifgülü