İbrahim Çelikli Şiirleri - Şair İbrahim ...

her şey nasip-gısmet işi
nasibine gayıl olmalı gişi
nasip-gısmet varısa da
birez de galgımacık va(r)

galgıdın gene olmadı

birine “-gocan kel” demişler gücenmiş
“herkeşe keldir, bana baldır” deye söylenmiş
birine de “-vuyh” demişler
“gocan da bek çi(r) kinimiş”
o da “-anamın evin de bu da yoğudu ya” demiş

adem oğlu, zaba(hı) nan yata(ğı) ndan ga(l) kıp bille
dünyayı işleyecen deye gakmalı
işi gözünde böyüdürse
kendine bile olmaz hayrı

gız gısmı

“-bizim göksulu armutlar
on-onbeş gün demeden gelir-geçer
derken gelir-çatar değirmen vakti
biz yine Tokmacık yollarındayız tabi
o aralar bu defa da
Tokmacığın “kantar topu ”

“-dünürcü dedin de
adamın oğlu esgerden geleli hanı vakıt olmuş
oğlan da ün-ses yok
adam garısına;
“-yau hanım ben o ğadar çalıya daş attım
herifi ırgalamayo bile

daha epey vardır akşama
henüz işim bitmemiştir,
daha vakit erkendir
bana yoldaş olacaklar,
henüz yola düzülmemiştir
daha epey vardır akşama

“-bi zamanlar da
bizim köyün hocası da Fe(y) zullahıdı
Macargızı'na konak sırası geldiğinde
önüne bi toptasınan et goyvumuş
hoca höyle bi garışdırmış
ik-üş kemik varımış da,

Köytopu

“-o zamannara ğadar eskileri
sıkı-sıkı bağlar deperdik
ne ğadar genş varısa
güya topun peşinden seğidirdik”

'-ondan sonura ne oynayabildik
ne de pas verebildik
başga kol yemediğimize şükrettik'
'-tabi maçı gaybetdik,
mahvolduk valla
bana ğöre de alt tarafı bi fitbol maçı amma

Köyönünde kıyıya çekilmiş kayıklar,
kıyıda söğüt ağaçları, kavaklar
günboyu avlıkçılar, çocuklar, kadınlar,
akşamları sadece Bozayak’la karısı yaşar

Köyönünde ulu bir çınar kavağı