İbrahim Çelikli Şiirleri - Şair İbrahim ...

genelde ilk oğlanların böyle bir hakkı vardı
diğerlerinin adı-sanı pek anılmazdı
ya da ötürüklüler,
çakıldaklılar onlara kalırdı
“ha evin güçcüğü,
ha dağdakı donuzun böyüğü

“-gadın” derlerdi erkek çocuklara
güzel çocuk manasına
“-çikin” diye severlerdi
güzelim kız çocuklarını
ki; geçmesin nazarları,

mahalle aralarında kızların
eliç oynamaları
nedir atılan çığlıklarının
anlamı
“eliç çığlıksız oynanmaz”dı

'-bi de öyle Gökmemedin Sultan varıdı'
'-Ismayılcık gazi maaşı alalı
Menevşenin de işi-gücü de yok ya gari
torunları nerde nize çıkardı,
orada bitiverirdi
torunları bir defalık da olsa haksızlığa uğrasalar

“-hele hele bi evin bi o(ğ) luysa
kim bakacak anasına-bobasına”
“-hepsi bi yana da
anası dirlik vermezdi garısına”

“-ebem de gıyamadı ğetdi

el öperdik
her gelen misafirle
sıradan herkesin eli öpülürdü.
ortalıkta görünmezdik yemekte
ayıp görülürdü.

abilerin-ablaların ellerinden tutardık
'-uçtu, uçtu' diyerek bizi koştururlar
dedemin ayağını yıkmaya uğraşırdık
ya saklandığımız yerden çıkar
ya kapattığımız gözlerimizi açar
'-tee......' diyerek küçüklerimizle oynardık

sadece kayaları yosun tutan Gökdere
gün olur;
boz-bulanık sele boğulur
geçit vermez olur
coğul, coğul, coğuldar

bir hikaye anlatırlardı bazende
'-işte vahtın behrinde
iki gonşu kasabına berber
o(ğ) lannarını güleşdirmişler
birez böyük, birez şişman olsa da
kasabın oğlu,

Göpleğin Ahmet

gece geç yarıda misafirler,
evlerine giderler
'hoşça galın' derken
eller ceplere girer