İbrahim Çağrı Sağlık Şiirleri - Şair İbr ...

Odamda yalnızım yine bu gece
Hüzünlü bir müzik kulaklarımda
Eski albümleri karıştırıyorum
Derin bir nostaljideyim fotoğraflarda

Uzun süreden sonra elimde bir resim

Uzun süren aramamda
Aradığımı buldum, seni
Evet seni buldum ve bil ki
Seni çok seviyorum birtanem

Yıllar boyunca beklediğim

Malazgirt'te 'Alperen' idi adım
İstanbul kapısında çeri oldum
Kuvva'da Ata'mın izine vardım
Adımı sorarsan Mehmetçiğim ben

Alparslan, Fatih ve Yavuz Selim

Sahipsiz bir akşam üstü, her zamankinden
Sessizce yola çıkmak üzereyim
Ne senden haber var, ne gittiğin ilden
Dokunma zaten ağlamak üzereyim

Sokaklar karanlık, caddeler gaddar

Ölümün başedilmez pençesinden
Dağların ötesinden yer dibinden
Karanlık korkunç gölgelerin içinden
Bir tutam çiçek getirdim sana

Gökyüzü mavisi gözlerinde

Maziyi aradım içimde bu gece
Gönül dehlizimin karanlıklarında
Adın dilimden hiç eksilmeyen hece
Bir ışık bakındım hüzün tufanında

Acaba kimlerin unutulmuş ismi

Bir zamanlar yosun tutardı
Ağaçların yüzeyi
Sordum babama neden diye
Kuzeyi gösterdi

Bir zamanlar şimşek çakardı

İstanbul’u özlüyorum her akşam
Tarih kokan o sokaklarda yürümek,
Kozmopolit havasını tatmak,
Onun havasını koklayıp, onla yaşamak istiyorum.
Ve İstanbul’u özlüyorum bu akşam

Bir bahar akşamında başlasaydı aşkımız
Bana bakışlarında ışık mı olacaktı
Anladım ki hayalmiş tüm yaşadığımız
Biz farklı olsak bile farklı olmayacaktı

Buluşulmazki asla farklıysa yollarımız

Bu sabah erkenden düştüm yola
İstanbul'u sis almış
Üşüşmüş azıcık yeşiline
Kimisi betondanmış.
Şairine ilan-ı aşk ettiren şehir
Kaybolmuş egzoz karalarında