İbrahim Çağrı Sağlık Şiirleri - Şair İbr ...

Hiç sensizlik sardı mı senin içini
Sarmadıysa bilemezsin diyeceğimi
O öyle bir duygu ki
Ağlasan göz yaşlarının son damlasında
Çıkmaz
Haykırsan nefesinin son noktasında

Selam söyle İstanbul’a
Selam söyle benden kardaş
Boyun büktürürse sıla
Sarıl mürekkebe sırdaş
Sıkılmakta canım şu an
Gönlümde hatırası var

Uyan Çağrı! Bu ne hal, bu ne büyük kermekeş
Bu mu kurduğun hayal, genç değil bunlar serkeş

Yazık utanmalısın, sen örnek olamadın
Şu gençliğin önüne, mum dahi yakamadın

Belli ki bir zamandı, yaşanmalıydı
Ayrı ayrı geçen o koskoca günler
Değerler elbette anlaşılmalıydı
Birlikte geçecekse artık ömürler

Kader derim ben ona, bizi bağladı

Eskiden kolay mı yazardı kalem
Veya rahat mıydı söylemek aşkı
Bir anda çıkardı cümleler dilden
Yoksa ben mi unuttum konuşmayı

Yana yakıla dönsem etrafta pervane

Sahte bir gülüşle uyandım bu sabah
Aynada gördüğüm aldatmacaydı
Ağlamadan yapamadım hatırlayınca maziyi
Nereye baksam, nereye çevirsem gözlerimi ordaydı

Kandırmaca dolu bir günün başlangıcı

Karanlık gökyüzünde ışık gibisin
Aşık olan bülbülün gülü gibisin
Kalbimin içinde taht kurmuş gibisin
Uğruna gönül verdiğim sevgilimsin

Sevgi bende bir hayalken ümit oldu

Beklemekteyim sabahtan beri yolunu
Kimi zaman bir olaya gebe
Kimi zaman fırtına öncesi sessizlik
Gibi geçip gidiyor saatler
Peş peşe, birden bire

Her akşam gün batıp etraf çekilince
Işıklar kararıp gölge yeşerince
Vicdanımla daim cenge girişince
Titriyorum ölüm seni düşününce

Bu vücut bir kutu asıl olan içi

Ne karanlık, göz kapatmaya gerek yok
Yalanlar bile apaçık ortada
Heyhat belki ilk defa böyleyken
Karanlıkta onları sezen bile yok

Alemin her kesmine ayrı bir telaş