Ömür bir yarış atı
Gelir geçer yanında
Yoktur rüzğardan bir farkı
Baka kalırsın ardında
Nasıl geçti anlamazsın
Cahil sürüsü halden ne anlar
Ot gibi yaşadım ot gibi gittim sanırlar
Otta ne hikmetler var bilmezler
Ayaklar altında çiğnenen ben oldum
Para suyunu çekti
Hazıra dağ dayanmaz
Şaşalı günler bitti
Şimdi avucunu yalar durursun
Tava gelirdin hemen
Ömrümün son baharı
Şunun şurasında kışa ne kaldı
Günleri sayarken bitirdik yılları
Sayılı gün gelir geçer
Bir arpa boyu yol alırsın
Kaderimi yazan kalem
Bir gün kırılır dividin senin
Bir kaç satır yazam kelam
Hokkanda mürekebin tükenir senin
Kelin melhemi olsa başına çalardı
Keder bana düşman olmul ezelden
Vazgeçemez oldum bende güzelden
Benim derdim çoktur içerden
Hep boynumu büken sen oldun keder
Ateş oldun çıranda yandırdın
Başkasını ağlatan beni güldürmez
Sen yoluna güzel ben yoluma
Sevgiyi bilmeyen sevmesinide bilemez
Sen yoluna güzel ben yoluma
Gönül bahçesinin örselenmiş gülüsün
Cebinde beş kuruşu yok
Meteliğe kurşun atar
Uçan kuşa borcu çok
Sık dişini biraz gardaş
Sırası gelen savuşur
Kime kalmış koca dünya
Ecel ayağıma dolaşır
Kime kalmış koca dünya
Zehirine ekmek bandık
Sivas dağların ötesi
Üstüme düşer gölgesi
Bitmez gurbetin çilesi
Gözümde tütüyor sivas
Gidek dağ tepe gezek
Kalemine sağlık