Ben gülüşüne hayrandım
O da sessizliğime
Ne zamanki
Beraber gülmeye ya da susmaya karar verdik
İşte o an tüm büyü bitti
Seninde beni düşündüğünü
bilmenin sevincini yaşarken
Birbirimizi düşünürken ayrı olmanın
mağlubiyeti var üstümde sevgili
Yolumu gözlemen büyük hata
Sen yüreğinden geçen bir yola ışık ol
Ben aşkı sevgiyi sırtlanıp
Yola koyulmuşum sevgili...
Ben çay olayım
Sen de içime şeker
Hayat ise bir kaşık olsun
Döndürsün başımızı
Anlık gelen ölüm Allah'tan diyecek lafımız yok
Ama insanın neden olduğu
Ağırdan gelen her ölüme sessiz kaldığımız ölçüde
Can bulaşır vicdanımıza o denli katil oluruz...
11.05.2017
Ne yani senin canın hiç mi vakitsiz bir şey çekmedi
Bir avuç can eriğini
Yada acı badem çağlasını mesela
Olacağı yok biliyorum amma
Benim de canım bi güzel seni çekti
Akıp giden bu hayatta ufacık acıların
Allanıp pullanıp sıradağlar gibi önümüze dizilmesidir
Bu hayatı çekilmez kılan bize...
Öyle bir devirde yaşar olduk ki
Ağaç gövdelerini acımasızca kesenler
Koca bir halkı arkalarından sürükleyip
Kalkıp ağaç budayanlara ahkam keserler
Çocuk olsaydık üstesinden gelecek bir yol mutlaka bulurduk bu acıların
Hiç olmasa kardeş kardeşe yaşayabiliyorduk mesela
Değildik ama anne baba doktor aşçı olabiliyorduk
Saçlarım dağınık
Sevinçlerim
Sevdiklerim
Sevenlerim dağınık
Al birini vur ötekine
Darmadağın bir hayat benimkisi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!