Bir çocuğun
karıştırması gibi
kaşını gözünü
üstüme gelme hayat
ben de karıştırdım
ayırt edemedim
Çaresiz zayıf bedenlerde
Öyle gözler gördüm ki
Bilmem nedendir
Aklıma hep
Ahiret için kayıt tuttukları gelir
Sen yanımda olsaydın da
Hiçbir şiiri kaleme almasaydım keşke
Başkaları sana yazdıklarımı okuyup da
Yazılanlardan kendilerine pay çıkaracağına
Bu noksan hayatta
İlk ve tek defa
Ey insanoğlu!
Neyin kahrıdır bu, bu kadar?
Yoksa imtihanı unutup;
ALLAH'tan ümit mi kestin?
KESME!
eskimiş unutulmuş bir şarkıyı
yeniden seslendirip
dillere düşüren
bir ses gibidir yüzün...
Ayrılığın yüreğimizi yaktığı kadar
Cehennem ateşi de yakar mıydı acaba
Vazgeçmeseydik birbirimizden
Bu dünyada cenneti yaşayıp
Diğerine cehennemi bıraksaydık eğer...
Küçükken kâğıttan yaptığım
Batmak bilmeyen gemilerim
Sen aklıma geldikçe
Bir bir batıyor
Yüreğim acıyor artık...
Gülüşünden anlardım
Nasıl yaşama sevinciyle dopdolu olduğunu
Bir de sigara tutuşundan anlardım
Dünyanın gelmişine geçmişine nasıl sövdüğünü
Anlardım işte...
Seni arayıp sormuyorum diye
Düşünüyorsun biliyorum sevgili
Ama kendimi arıyorum
Suskunluğum bu yüzden
Sana gelişim dört dörtlük olsun diye
Önce kendimi bulmalıyım sevgili…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!