İbrahim Arslan Şiirleri - Şair İbrahim A ...

Ben güneşi gördüm!
Filmini de yaptım...
Güneşin üşüttüğü,
Güneşin yaktığı insanların.
Sen küçük bir çocukken,
Güneş benim kahramanımdı.

Ben nerde olduğumu bilmiyorum daha,
Seni nasıl bulabilirim?
...
Bitmez isyanım.
Dünyanın bir yerindeyim işte.
Bomboş kaldı ellerim...

düşünceler ve binbir düşünce,bir saniyenin içinde..
aklım gidip geliyor.var diyorum her sorunun cevabı
var,var! cevap arıyorum cevapsız kalmış ne varsalara...
burada veremezsem orada nasıl veririm hesabı...

aradığım bir ve sanki milyonlarca pirenin içinde,

gül gibi büyütürüm bahçemde
bir bülbül gelir,el olur.
tanımaz su vereni kendisine
koparır bir el,el olur

gurbet ellerde gezemde

En derindeyim hayat, en derindeyim...
En derinin de, en derinin de
...
En derinliğindeyim hayat, hayatın en derinliğinde...
En derinliğin de en derinliğin de....
Nasıl ağlamam hayat! Nasıl ağlamam!

En çok ben özledim seni,
Sense bırakıp gittin herkesi...
Yattığım yerden göğü görmedim,
Dalgaların sesi gelmedi...
Perdeleri çektim,
Yine gündüz vaktiydi...

Derya olsan bir damlaya daha
Muhtaçsın
Yüz verme dünyaya zira bir tok
Bir açsın...
Derya şair eğer kulsan
Kulluğuna bak

Ben bir küçük çocuktum hayat,
Yere vurdukça vurdun beni…
Sen hep beni kapıda beklet,
Başkasını alma içeri…

Sen bir fırtına mısın hayat,

Bana gün ışığını çok görenlere inat.
Yazarım belki gün gelir de okunurum...
Milletin vekilinin dokunulmazlığı vardır.
Ben şairim, tutamam kendimi. Dokunurum...
...
Her gün güneşin batması olur,

Küçükken,
Kırmızı topumu kesti,
Ninem...
...
Ayhan ile Ercan,
Topumu kapmışlardı bir gün önce.