İbrahim Arslan Şiirleri - Şair İbrahim A ...

Dedim:
Benim gülüm solmaz benim elimde,
Üç bin yıl geçse yaşar dilimde,
Ne sorarsın halimi, halimi bilmez misin âşık
Gel yanıma dertleşelim dert anlatma dert dinle
Üzülüp halime, bir yorgan vermez birini sevdim...

İsyan eden de var, şükür eden de var, içende var şarabı...
Birinin adı kuldur da, diğerinin ki değil midir?
Başını göğe çeviren de var, yere eğen de...
Yapan da var hesabını, hesapsız yaşayan da...
Helal yiyen de başında Sır'at-ın, haram yiyende
Her sabah namazını kılanla, bir sabah namazını kılan...

Çığlık çığlık kopar,kopar çığlık çığlık benden...
Kopar çığ gibi,kopar kıyamet gibi..
Oysa ben koparmadım seni dalından bile
Su diye gözyaşlarımı döktüm..
Yüreksizin biriyim,söktüm de yüreğimi...

Bir acaip insan olduk,
Bir acaip insan...
Bir acaip olmayan insan bile
Bize geliyor 'bir acaip insan'
...
Hadi sıkıysa kimliği belirsiz cisimlerin,

Ben hep bıraktığın yerde kaldım,
Bazen bir karın yere düşmesi gibi,
Bazen bir çocuğun kardan üşümesi gibi..
Düşe kalka büyümesi gibi
Ben hayatı bir çocuk gibi masum sandım...
Bilemedim hayatın yuvalar yıktığını

Ben şiirlere seni yazarken
Sen ellerin mi oluyordun?
Temiz aşkımı bir sen bilmedin
Gökte uçan kuşa sorsan,
Halbuki haber verirdi halimden...

Aşk her yerde,
Aşk toprakta başlar,
Toprakta.
Toprakla biter.
Toprak mı kapadı gözlerini.
Ben mi attım kendi ellerimle

Bazılarının kaç dönüm tarlası vardır,

Ne gül diker, ne elma, ne incir...

Dikenler ona zamanla böğürtlen verir,

Beni yenemez misin?
Halbuki yenilmez sensin...
...
Hep karşımda durdun,
Gidemedim hiç bir yere,
Bazen mutluluk, huzurdun.

Ey kurban olduğum Allah!
Bu kurban olsun,
Acemi kasaplara düşmeyeyim.
Ve sadece,
Senin rızan için,
Kurban olayım...