Huzuru Koklayan Şiiri - Hasan Arpaci

Bende çayır çimen olsaydım keşke,
Her gün katılsaydım girseydim meşke,
Kuzular meleyib gelseydi şevke,
Huzura yol alan ceylan olurdum.

Yağmurla arkadaş sellerle kardeş,
Olurken ufuktan doğunca güneş,
Dereler ırmaklar şelaleye eş,
Huzuru koklayan vicdan olurdum.

Çocuklar üstümde topları oynar,
Geyikler yayılır ruhları doyar,
Nefes alan canlı benle bahtiyar,
Gelenle geçenle yâran olurdum.

Sabır törpüsünden yerlere düşen,
Talaşlar içinden aşka yürüyen,
Bir ömrü ardından alıp sürüyen,
Kulların içinde mizan olurdum.

Ama yaratılan garip bir kuştur,
Ömür tezgahında yolu yokuştur,
Menzilin sonunda hayatı boştur,
Ben gene düşünür Hasan olurdum.

H. Arpacı, 2023, Ortalıca, Tosya