Huzur Kalmadı Şiiri - Mehmet Selim Polat

Yetiş ya Muhammed,İslam kalmadı.
Şimdi,müşrikler çoğaldı,huzur kalmadı.
İman sade dilde,amel eden kalmadı.
Her taraf pislik,rezalet,huzur kalmadı.

Hıristiyanlar kudurdu birlik oldular,
Yahudiyle bir olup,müslümanı vurdular.
Müslüman Liderler,Allahı unuttular.
İşte Her taraf put hane,iman kalmadı.

Salak salak geziyor,sarhoş analar,babalar.
Sonu ne olacak? ,sizden doğacak bebeler.
Böylemiydi sizi doğuran,Nine Hatunlar
Namuslu evlat doğuran,analar kalmadı.

Hıristiyan yoldan saptı,Allaha inanmadı.
Yahudinin Hıristiyandan ne farkı vardı? .
Ermeni Hayk'dan sonra Hıristiyan oldu.
Siyasi çıkar için,uyduk huzur kalmadı.

Ermeni,Manukyan vergi rekortmeni oldu.
Masum insanları fahişe yaptı,rezalet oldu.
Şimdi Gençlik eğitilmedi,züppeler,çoğaldı.
Kardeşim,Kur'ana sarıl,ilim,irfan kalmadı.

Şeriat,hakikat,tarikat,ilim yoldur varana.
Sapıtmazsın,İki elle sarıl nurlu Kur'ana.
Peygamberin ümmetiysen,uysana sünnete.
İnanmak yetmez ki,amel eden kalmadı.

Allaha sığınırım,Allah,bize,hidayet versin.
Allah,Rahmedip,Lutfedip doğru yola iletsin.
Kardeşim,bu gidişle cehenneme gidersin.
İnsana bak,Ölümden öteye inanan kalmadı.