Huzur Şiiri - Yusuf Polat 3

Şehrin uğultusundan kirlenmiş ruhum
Medet bekler kıyıdaki dalgalardan
Ağaçlar köklerinde yer açar
Arınsın diye ruhum korkularından
Çalıda bir masum minik serçe
Cennet şarkıları söyler hiç durmadan

Gün ışığında uçan bilge sinek kuşu
Daldan dala her kanat çırpışında
Kafeslerini kırar tutsak ruhumun
Elimde çakıldan renkli taşlar
Kimi kin, kimi nefret, kimi öfke
Atılmayı bekler ruhumdan derinlere

Kalbim karanlığın esaretinde
Güven bekler doğacak güneşten
Gözlerim yıldızlar ötesini seyirde
Sevgi bekler ruhumun özünden
Bedenim cennete iz olma derdinde
Koşulsuz hizmet bekler anlık ömürden

Ve şimdi güneş banyosunda
Meyve toplarım
Ot yolduğum toprağın bağrında
Baba yurdu cennet diyarında
İlk günkü hevesle ön saflarda
Ruhum kavuşurken huzurdaki huzura