Hüzünlü Beste Şiiri - Akın Yavuz

Ayrılıktan hıçkıran bir ben değilim
Tabiat senin yüzünden geldi bu hale
Kızıl bulutlardan düşüp gelen her nağme
Gökyüzüyle ağlayan bir ben değilim

Durur en narin meyveler dallarda sessiz
Her seher feryadı gözlerinden okunan
Bu hüzünlü bestanin güftesi sensin
Bülbüllerle dolan mehtap bir ben değilim

En derin kovuklardan en korkunç vadilerden
Çıyan seslerini çatal göğsüne takıp
En yüksek mevkilerden en yüce zirvelerden
Umutlarıyla atlayan bir ben değilim

Kanatları kırıldı bu yolda şarkıların
Bütn makamlarda dil oldum sana
Bütün ölümlerden öte en derin kaygıların
Yegane sahibi bir ben değilim

Ey sevda ey aşk ey onulmaz yaralar
Bir güzellik için tuz deryasına dalan
Ey rüzgardan bile aşınmayan kayalar
Benliğini bu uğurda yıkan bir ben değilim