Akşamlar hüzünlerı beraberınde getırır yanlızlıklarla sessızlığe burunur her taraf
Gözlerımdekı yaşların hafıfce cıseler gıbı aktığı zaman elıme bır kalem alır yazarım
Belkı sana belkıde yazamadıklarıma kımbılır belkıde yenı dostlarıma yazarım ama sana her zaman yazarım
Hasretlığın üzerımde yüreğimde acılarla saklarım
Bir oh cekıyorum içimden savrulmuş kurumuş bır yaprak gıbı mevsımsız koparılmış talından benım sevgım
Yok olup mahkummu olsun kaderıne, gerıye bırakdıklarını sorarsan bır anısı yaşamak ıstedıği yaşayamadıklarıdır
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta