Asılmış yalnızlık sanki heceye
Şehir ölmüş bir ben aktım geceye
Gölgemin yanında döndüm cüceye
Karanlığı ayın şavkı yarınca
Kalp sığmaz bedene hüzün vurunca
Kuşatınca sevda umutsuz başı
Görmez hiç bir şeyi ekmeği aşı
Dinmez kavuşmazsam gözümün yaşı
Uykularım kaçar düşler yorunca
Kalp sığmaz bedene hüzün vurunca
Ağarır başlarda saçlar küsmekten
Şişer konuşmazsa diller susmaktan
Hoyrat aşk halleri bıkmaz esmekten
Gözde vuslat tüter hasret sarınca
Kalp sığmaz bedene hüzün vurunca
Bahar çiçekleri renk renk açışıp
Pır pır kelebekler gibi uçuşup
Mutluluğa yağıp göğe kaçışıp
Gözdeki buluta damla girince
Kalp sığmaz bedene hüzün vurunca
Gözler hayallere uzun dalarak
Uzak diyarlara selam salarak
Lâl diller büzülüp sus pus olarak
Nağmeler yüreğe acı verince
Kalp sığmaz bedene hüzün vurunca
Hüseyin Ekici
05.01.2025
Kayıt Tarihi : 5.1.2025 12:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Aşk", "Işk" kökünden türetilen bir kelime olup manası da, sevenin sevdiği kişiyi- tıpkı sarmaşığın canlı ağaçlara sarılarak onları severken boğup öldürdüğü gibi- severken boğup öldürmesi demektir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)