Hüznün Adresi Şiiri - Kasım Kobakçı

Bir şeyler zarar görüyor,
Tükendikçe kelimeler,
Kim affeder ölümü,
Uzun gecelerde.

Doğurganlığın o kutsal dürtüsü,
Hadım edilmiş düşüncenin,
Medya kapağı,
Dans ediyor çingene,
Şenlikler içinde.

Birdenbire bütün karanfiller kanıyor,
Acıyla büyüyor,
Sonsuz gülümseme,
Dağıldı feodal kırbaçların mahmuzlarıyla.

Gelse şehre,
Rüya bulutları,
Nehirler kuru,
Nehirler siyah,
Nehirler küskün.

Zafer vaadidir,
Yenilgilerde ortaya çıkan,
Unutmayın,
Her şeyi açıklayamaz kalbiniz.

Eski bir Arnavut'un nezaketi,
Sızdığında uzak denizlere,
Yüzün yine,
Hüznün adresi.