hüznüm olursun
ölüm demirbaş ayniyat listemde
ya sen
bozkırın ortasında bir gelincik çiçeği görme mutluluğu
mutsuzluk mu
hadi canıııım sen de
annesinden tokat yiyen bir çocuğun burukluğu o kadar
ömür sonu yorgunluğu yakıyor içimi
kendi kendimizi kandırma mevsimidir bu hiç bitmeyecek olan
sonbahar hüznü anı defterimden kopan yaprak
gerçekleri oynamak ulvi titreten acı
rolümdür mahşeri canlandırmak
sensiz içtiğim su yalancı tiyatro
artık dayanılmaz bu karakışa
Kayıt Tarihi : 20.5.2006 18:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!