Hüsnü Avcı Şiirleri - Şair Hüsnü Avcı

Ben sana aşık olmamışımki yar
Olsa idim nasıl saradı seni yabancı kollar
Sen beni sevmemişsinki yar
Seven yürek sevdiğine nasıl kıyar
Ben bırakıp gitmene dayanmışım
Sen terk edip gitmeyi göze almışsın

Havada yazdan kalma güneşin son damlacıkları
Yüreğimde sevdandan kalan son kırıntılar
Şehrin sokaklarında yürüyorum yalnızım
Havada yazdan kalan bir sıcaklık içimde soğumuş yalnızlığım
Üşüyorum içimde boğulşmuş bir aşkın kalan sancısı
Titriyor ellerim havada yazdan kalan güneşin son damlacıkları

Fatih'in istanbulu sevdiği kadar sevdim
Gecelerce düşledim fetih edilemez gönlüne
En azından mülteci olarak girebilmeyi
Olmadı yar ama inan bana sevdamın kusurundan değil

Olsun yar fetih edemesemde fatih misali

Kan/a kan/a elbet son katre düşecek toprağına...
Kan/ağlaya ağlaya, sende düşeceksin tıpkı benim gibi!
Zemheri ayaz gecelerin koynuna... düşeceksin bir yar/dan,
Kandıracaksın kendini yalanlar ile tıpkı beni kan/dırdığın gibi,
Benim kendimi kandırdığım gibi... sende kandıracaksın kendini,
İNTİHAR ederken uçuyorum diyeceksin uçuyorum... nafile,

Hani yaz ortasında yağmur çiselerde toprak kokusuyla bir huzur kaplar ortalığı öyle bir huzurla gelmiştin bana
Hani sonbaharın ilk yağmurları çatlamış toprağa can verirya yeniden
öyle can vermiştin bana
Hani hani eskiler derler ya kar yağdığında mikroplar ölürmüş dertlerimi öldürmüştün yüreğimde öyle gelmiştin bana
Şimdi yoksun yüreğimde dertler türedi huzurum mutluluğum canım yok şimdi ŞİMDİ YOKSUN

Sevdaya aç yürekler tanıdım
Terk edilmiş depolar gibi
Örümcek ağları bile yok payalaşacak
yalnızlıklarını

Kendimi tanıdım zamanla

Tanrı dağlarını bilirmisiniz hani geldiğimiz yer
İşte orda başlar analarımın akan göz yaşları
Oradan beri akar yiğitlerin kanları
Tek amaç ise vatandır huzur içinde yaşayacak

Nedendir bilinmez o günlerden beri sataşırlar bize

Kendinden çok da uzağa gidemiyor insan...
Yaşlanıyorsun zamanla unutup avunuyorsun da
Hayat dediğin şey sadece yüreğin cenazesi oluyor
Ölüm kokuyor her yanın ölüm gibi ayrılık.
Ama gidemiyorsun usta kendinden
Zaman ya da hayat denen bu şeyden

Şimdi mutluluklarım düşlerimde
Dayanılması imkansız acılarım yüreğimde
Acılarımın silüeti gözlerimde
Bir aşkın gömüldüğü yerdeyim

Senden kalma yalnızlığıma dost,
SEN /sizliğinde gidiyor boşalıyor içimde bir yerler...
Dilimde hiç yazılmayacak şiir kırıntıları! eşliğinde,
Müthiş bir dinginlik yüreğimde !
hüsnü avcı