Bundan böyle sen benim en büyük sirdasim olacaksin.
Kimselere söylemedigim ya da söyleyemedigim seyleri sana
Söyleyecegim.
Senin sayfalarina düsen her harf,
Bilinenlerin ötesinde kimbilir hangi anlamlari yüklenerek
Benim dünyami sana aktaracak.
bırakın dünyayı dolaşsın sesim
ışığın hükmüne ersin
yoklasın bütün yollarını kara parçalarının
bırakın dünyayı dolaşsın hırçın sesim
dayansın kulaklarına
bu şehir
artık kirletilmiştir
yağmur kılıçlarıyla kesilen caddelerde
ay bıçaklarının yansıması
yalnızlığın kırbaç izleri bedeninde
yorgun siluetin bulanık sularda
sisleri geçtim, geliyorum
hüznü sil, ebruli günü agart
yere gögün öpüstügü
buz mavisine yaz beni
kurusun kirpigindeki son damla
-benjamin moloisi'nin idamı dolayısıyla
dünya kalemkıranlarına-
1.
afrika doğurdu seni
güçlü kıldı bunun için
gökler kanıyordu ıssızlığın bozgununda
seğiren sulardı tenimizi ürperten
can içre sancıyan sanrılarda
bulduk kendimizi yeniden
yeniden ayrılıp kavuşmalarda
vakit irişti, kuzeye vurdu gün
birden kızıştı baharın ışıklarıyla toprak
buğusu tüten o çoşkuyla göverdi her şey
soğuk sırmalar söküldü, açıldı gizem kapıları
yapyalın bir yağmur indi sislerin ardından
vakit irişti, kuzeye vurdu gün
Bir daha rüzgara kapilma
Öyle ucusmasin eteklerin
Küllerim savrulur birden
Sonra seni de tutusturur alevlerim
Bir daha rüzgara kapilma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!