Hüseyin Varyeter Şiirleri - Şair Hüseyin ...

Nefis ister göz doymaz.
Şükür için kelâm yok!

Kul olmuşsun şeytana,
Yaratana kulluk yok!

Nerde öptüğüm eller?
Sevilesi güzel yüzler…
İnce nazik söz edenler,
Hatır sorarken hep gülenler…

Bayramları severdim!

Koşuyor sokaklarda?
Sonbahar yaprakları.
Sararmış renkleri,
Kalmamış ümitleri!
Kırıldı kırılacak,
Öyle nazik halleri.

Geldik yolun sonuna,
İşte son göründü.
Aldı mı Azrail(as) canı,
İşte o an ölündü…

Otursun ağlasınlar,

Bir çınar yaprağı,
Düştü şimdi dalından.
Kavrulmuş kurumuş!
Yaz bitti anlamadan...

Daha dün yeşildiler,

Göz bakınca gönül olur çanak anten.
Gider bir daha ayaklar peşinden.
Gözü korur gene de bir kere insan,
Ama gönül kayınca dinlemez ferman!

Ardından nefis şeytan devreye girer,

Anladım!
En çok seven,
Aşık olan,
Yine benim.
Anladım!
Hasret kalan,

Sevgiyi duyacağın kalp,
Gözüne bakacağın göz,
Aşık olacağın gönül!
Yatırdığın sevgi,
Bıraktığın gözlerde…
Tuttuğun eller seninle,

Yağmurun damlası saçaklarda,
Yapraklar uçuyor havalarda.
Mevsim Eylül takvimlerde,
Sevgi aşka dönmüş gönüllerde…

Seni gördüğüm sahillerde,

Anlamıştım senin,
Beni sevmediğini.
Bakışların bir soğuk,
Söyle öyle değil mi?

Ben başlasam söze,