En çok da
Kendimle yalnız kalmayı seviyorum;
Işıl ışıl bir gecede
Sıcaktan erirken gökyüzü,
Yağarken yağmur
En derinden..
Bir sokakta öylece durmuş
Ellerimde gazete kağıdına sarılı şarabım
Ve gözlerimde sokak lambasının yanı başından uçuşan
Işık dolu kar tanelerinin izi
Hala mı seni düşünürüm..
Sebep bilmem..
25.03.2010
Perşembe...
Kafamın içindekiler beni boğmak üzere
Her ne yaptıysam ne yapacağımı bilmiyorum
Keşke şuan keşke diyor olmasaydım
Ve sadece hayal etseydim bazı şeyleri hiç düşünmeden
Uzanan eli,
Sonu belirsiz bir yolun başlangıcı gibiydi...
Sever miydi beni
Eli gibi gönüllü
Ama el olmadan..?
'Hoşça kal! ' deyişin rüzgarın kuru bir yaprağı alıp götürmesi kadar basitti belki de
Ama umurunda değil mi senin için dünyaya kök salışım..?
O derece mi basitsin sevgili.? !
Bilemiyorum nedendir gözlerindeki bu solgunluk;
Kimdendir gidişin..
Ama durma yap!
Yağmurun camı yumruklayışıyla uyandım, bu akşamüzeri..
İsyan etmekteydi gök;
Ne kabul etmekte kalbimin ritmini
Ne de anlamakta nefes alamayış şeklimi..
Öylece bağırıp dursa;
Gözlerimi açtım, kıyamet kopamamakta..
Uyanamazsam mazur görün..
Yaz mevsimine soğuktan dolayı giremediğimiz bir günün sabahı..
Nefesimin,
Askeri bir bandonun korku senaryosunda hiddetlenmesi gibi
Ortalığa dağıldığı şu anda;
Gözlerimi kapamaktan çekinmem şizofreniye mi işaret..?
çok seven hep kaybedermiş;
ne olur çok sev beni!
kaybetmene asla izin vermem..
Mutlu Aşkın Tarifi
Ben seni kasımda sevdim
Bir yaprağın yere düşmesi kadar yavaş ve ani sevdim
Sonbahardaki kuru bir ağaç gibi yalın sevdim seni
İlk bahardaki o gösterişli ağacın aksine
Yapraklarım, çiçeklerim, ilkbaharım sen ol istedim
Kuru bir ağaç olmayı seçtim
Bir kahve falında çıkışın, kabaran yüreğime;
İnanç değerlerimle alay etmişti adeta..
Ve sevivermiştim kahve rengi gözlerini..
İnanmadım hiçbir şeye inan!
Ama sensiz kalamadım yine de..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!