Hüseyin Mustafa Aygüneş Şiirleri - Şair ...

Ağır, ağır ölüyorsun
Bedenimde..
Yokluğuna adağım,
Kalbimin aşkını akıttım..
Yalnızca aklımda barınıyor varlığın,
Kahpece..!

Yapıştırdım takvim yapraklarını
Ait oldukları yere..
Ve kovdum yelkovanı,
Geldiği yöne..
Yalnız kaldım, tıraş oldum;
Üstelik bir jilet darbesi daha indirdim yüzüme

ne dersin gidelim mi koşar adımlarla kimsenin bilemediği yerlere koşalım mı; bir uçurumun sonlandığı tek cümleye ne dersin bir kez olsun sevdiğini söyler misin en fazlasından soru işareti

Haklısın duymak istemem beni sevmediğini..
Ne kadar hasret olsam da sesine
Gözlerimin içine bakmanı istesem de
Duymak istemem beni sevmediğini
Ve görme artık gözlerimde kendini..

İnsanlar kötü Tanrım
Rahat bırak beni..!
Bir günahın gölgesine sığınacak kadar küçülmüşse dünya
Ve zulada kalmamışsa birkaç iyilik biraz şarap
Dokunma son yudumuma
Kötü dünyanın aptal insanlarından olmaya içiyorum ben..

Sessizliği yok eden
Bir ses midir,
Yoksa düşünceler mi?
Düşünmez mi insan,
Dilini zincirlemişken
Sessizliğin zindanına?

Ben sadece mutlu olmak için sevdim seni
Gözlerindeki tebessüm alsın diye beni
Her ne yaptıysan bana güzel gözlü sevgili
Zamanla aşk tadı verdi bendeki bu sevgi

Şimdi

aklımda gözlerin
gökyüzünden seçtiğim yıldızları izliyorum;
ay çoktan tutuldu
sevdalı bir yürek misali..
ve seçtiğim yıldızlar kadar uzak gözlerin
ama hiçbiri veremiyor o ışığı bana..

Yalnızlık...
Bir rüzgarın soğuk nefesi kadar sessiz;
Bir kuşun cıvıltısı kadar isyankar.
Nefes alışını hissediyorum rüzgarın;
Üşüyorum...
Ve bir kuş gibi çaresizce bağırmak isterken;

Dinmeyecek eylemim;
Sol tarafım hep isyanda olacak gözlerinin iktidarına..
Bakışların dağıtacak belki
Yüreğimin kalabalığını; meydanlardan
Ama sen savurdukça saçlarını üzerime üzerime;
Sırılsıklam olup, aşık olacağım bir kez daha sana..