Hüseyin Erdoğan Şiirleri - Şair Hüseyin ...

mutluluk denen duygu senmişsin meğer
seninle göklerdeyim şimdi
kendini havalarda bulmak istersen eğer
şairine yürekten bağlanıver sıkıca sarılıver
güneş bile ısıtamıyor beni senin kadar
iyi ki kalbimde sen varsın

neden beni
perişan ediyorsun böyle?
sevmekse sevdim seni
tutuldum sana
senden ne istedim ki
dostluktan sevgiden başka

bir kez bile sektirmeden
her gece düşlerimde geldin bana ta oralardan
konuştuk seninle şurdan burdan
anladım ki sen de yanıyorsun hasretinden
senin bir tek sözün bile heyecanlandırıyor beni
ömrümüzce doruklarda yaşayalım sevgimizi

rüzgarlar bile seni kokuyor bu şehirde
bir tek senin adın yazılı gök yüzünde
sevgi denen yüreğimdeki bu nehirde
sırılsıklam ıslan yüz doya doya ömrünce
yokluğun yüreğime saplanan zehirli bir ok
sakın günden güne öldürmesin beni izin verme

eğer sevgilin yoksa yanında
uzattığın ellerin kalıyorsa havada
sen de benim gibi üşürsün oralarda
vallahi hiç acımam sana
sevgilisiz yaşanır mı hiç bu dünya?
haydi haydi sakın darılma bana

benim diyen insan seni sevemez inan
bunun için bir yürek gerekir koskocaman
benim dünyam kararır buralarda
bir kez bile olsa da benden yana bakmasan
sevdim seni ömrümce bırakmayacağım ellerini
gündüze çevireceğim senin her geceni

bu sabah bütün çiçekler
seni açmışlar bahçelerde
hem de gözlerinin renginde
esen yeller rüzgarlar bile
seni kokuyorlar her yerde
ben böyle seni içime çektikçe

senin olduğun yerde
ne dert olur ne de çile
her zaman sevgi sözleri gelir dile
yılın dört mevsimi goncalar açar
kırlarda bahçelerde
hatta uçsuz bucaksız çöllerde bile

sabah olup da
gözlerimi açtığım anda
hemen sen çıkarsın karşıma
bir gün bile olsa
bana yüzünü asıp da
yüreğimi soldurma

yüreğimdeki duygu gözlerimdeki uykusun sen
sensiz yaşayamam ki
mutluyum varlığını iliklerime kadar hissetmekten
sen beni hayata bağlayan organlarımsın sanki
sen karşıma çıkan bir mucizesin
geceleri perim gündüzleri ecemsin