Hüseyin Erdoğan Şiirleri - Şair Hüseyin ...

bu gece çok korktum düşlerimde
gönül kapımı açık birakmıştım
sessizce gelip de girersin diye
üşümüş yüreğim sen gelmeyince
bir titreme bir ürpertiyle doğruldum
korkmaktan bayağı yorulmuşum

artık sen gecelerime bile girdin
sabahlara değin düşlerimdesin
hayatımda öylesine varsın ki
bir türlü içinden çıkamıyorum
ben sen miyim? sen ben misin?
söyle sen buna ne dersin?

sen gecemin sabahı
günümün güneşisin
gönlümün dengi
kalbimin tek eşisin
benim baharımdır senin gözlerin
beni göklere çıkarandır gülüşlerin

bu sabah bahçelerde
ne güller açmış
ne de zambaklar nedense
sen yanımda yoksun diye
artık çiçekler bile isyandalar bu günlerde
beni sensiz beni mahzun görünce

sensiz gündüzlerim bile karanlık
düşlerimde bari çıkıp gel de
geceme ışık ol dünyam olsun aydınlık
rüyalarım da senin gelişinle renklensin artık
bir geceyi bile sensiz geçiremezken
bu ömrümü nasıl bitirebilirim ben?

yağmurlar yağsa
rüzgarlar esip dursa da
silemezler seni kalbimden
hasretin beni her gün yaksa
her gece kavursa da buralarda
razı olurum seni uzaktan da yaşamaya

gözlerim adeta çivilendi senden yana
yüreğim kaynayıverdi sana
eğer her sabah uyanınca gülümsemezsen bana
inan ki güneş doğmaz olur benim dünyama
ne olursun hüzün düşürme sevdama
sakın beni zifiri karanlıklarda bırakma

bir gece bile
seni göremesem düşlerimde
bir acı hissederim yüreğimde
hasretin büyür günden güne
kök salar durur içimde
sensizliğim aklıma düşünce

her sabah gözlerimi
seninle açarım dünyaya
gün içinde seninle dalarım hülyaya
gece olunca da
yatarım senli rüyaya
işte ben de böylece

bakışlarımın gözlerinle çakıştığı yerde
bir kıvılcım patlar ateşlercesine
ben ömrümce düşmem hiçbir derde
senin sevdanla yaşadıkça bu alemde
mor menekşeler topladım
bahçelerden bağlardan kırlardan sana