başında şairlik denen illeti
fazilet içinde yanan bir kordur
sen sen ol pek illet etme milleti
ağlatması kolay güldürme zordur
sür menzile kalem binme tay ata
yel vurur bağra her pergel açım da
hava mutedil dalga yer yer sis var
bir karaltı komadı yıllar
saçım da
içim de öleceğim gibi his var
alemin esas renk beyazdir aktir
yeterki tepene ampulu taktir
hayat bir mekteptir ey kara sopar
asilma dananin kuyrugu kopar
arkadas tekin dur secde namaz an
oku üfle kağıt.. dualar edip
derin dal çıkma hiç.. uzun süre dip
gereksin midyeden konu çıkarır
süsleyip bezerse onu bir edip
eğer dizeleri uzun niyetsin
Evimde var araba da.. yumuluruk şaraba da..
ki.. cennet bahçesi bağlar.. tarafında kırk konaklar
var kapımda maraba da.. sen sineyi açsan bâda
konforu rahatı sağlar.. hani kurulsan hamaklar..
sana açık bin bâb ile.. her yanı benzer Babile
Bir kesif koku.. burunda.. ferda daha tatmadan da
anla sanki sonu kötü.. dua oku yatmadan da
namı beynamaz kefere.. dümen ile çık sefere
fare gibi kaçmalısın.. gemi dibe batmadan da
kavgalarda çabuk erir.. ömrümüz şeker misali
dur bu tavrın zulüm deme
namluları ölüm kusar
çünki göster gülümseme
sen susarsan hepsi susar
bırakır kalıcı hasar
sal gırtlağa parmağını
başka türlü kusulamaz
ta şurama geldi gayrı
daha fazla susulamaz
ağlarım kitap deyi
sensizlik canımı öylesi sıktı
komadı kanımda şeker enzimi
belediye geçen evimi yıktı
vermiyor yerine yeni tanzimi
durduk yerde neden yıkılsın hanen
Çalışan bir insan parlar ışırken
Aydınlanır her yer nurdan geçilmez
Nur istemem dersen yaşlanır erken
Ağarır saçların kırdan geçilmez
Kimi şeyler vardır hep elzem olur
Kıymetini kışın çok kimse bilir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!