başında şairlik denen illeti
fazilet içinde yanan bir kordur
sen sen ol pek illet etme milleti
ağlatması kolay güldürme zordur
sür menzile kalem binme tay ata
oku üfle kağıt.. dualar edip
derin dal çıkma hiç.. uzun süre dip
gereksin midyeden konu çıkarır
süsleyip bezerse onu bir edip
eğer dizeleri uzun niyetsin
Evimde var araba da.. yumuluruk şaraba da..
ki.. cennet bahçesi bağlar.. tarafında kırk konaklar
var kapımda maraba da.. sen sineyi açsan bâda
konforu rahatı sağlar.. hani kurulsan hamaklar..
sana açık bin bâb ile.. her yanı benzer Babile
yel vurur bağra her pergel açım da
hava mutedil dalga yer yer sis var
bir karaltı komadı yıllar
saçım da
içim de öleceğim gibi his var
alemin esas renk beyazdir aktir
yeterki tepene ampulu taktir
hayat bir mekteptir ey kara sopar
asilma dananin kuyrugu kopar
arkadas tekin dur secde namaz an
siir bir karanfil bunu boyle bil
hafiften rengi al yanik yaniktir
suphe yok azicik sirin tatli dil
ve kaymak pekmez bal banik baniktir
nektarin cicekte sen bir arisin
caddesi sokağı sakin
kasaba köye benzese
buda bizden derdik lakin
nesebe soya benzese
bizden.. tuz döker.. buzuma
alıp aparatım alet
yangına koşan ilk erim
bağımsız olmaz adalet
yargını da silkerim
benim adım dertli Memiş
düşünmekten birgün kalsamda sakat
seni unutamam
sakat olduğunu unutur fakat
seni unutamam
nutella sürerim ekmeğe hergün
yakamozlar dağıtamaz kadar..
..hüzün dolmuştum
..ben sizin gözlerinize..
..esir olmuştum
hicran içerisinden.. derya.. boşalan oluk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!