Hüseyin Cihan Şiirleri - Şair Hüseyin Cihan

Şaşırmıştı yazar,
Görünce,
Köşe yazısında anlattığı,
Sosyalistin,
Okumadan,
Koynunda taşıdığı,

Kalbine girmek için söyle ben ne yapayım?
Naçizane anlattım, amuda mı kalkayım?
Sen diyorsunki bana; korkusuzluğun argo,
Oysa kalbimde yazar, 'kırılabilir kargo'.

Hayaller kapımı vurduğu zaman
İçimde sevdanın serseriliği
Yüreğimde çalan beyhude keman
Anlatıp duruyor bu rezilliği

Karanfiller açmaz bilir misin sen

Uzanırken yokluğunda,
Soluğu kesilmiş kaldırımlar.
Bir kanarya konuyor,
Sokak lambasının
Sağ omuzuna,
Kimsesiz.

İnce belli,
Sivri dilli kaleminden
Dünya'ya gözünü açan,
Çocuğudur şiir,
Aşık ruhlu
Ve hüzünlü,

Kaç yüzünüz
Kaç sığınağınız var?
Yaşlı kaldırımlarında Trabzonumun
Kaç günaha doğum sancısı çeker?
Bölücü silahınız.

Karanlığın kızı
Saçların kırmızı
Gözlerin ateş
İçine aydınlıktan
Sızı düşecek...

Kalp nakli şart
Ruhu ölmüş dünya/ya
Sevginin cirit attığı gezegenlerden

Saçak altlarına sığınan düşleri
Caddelere savurmalı

Kuytu sokağımızın,
Utangaç baş ucunda,
Kimsenin geçmediği,
Gizemli bir köprü altısın.

Yalnız zamanlarımda,

Sen en güzel şiirimsin
Yazamadan yaşattığım
Tüm mısralar yalana çıkıyor
Kalemimde...

Kendini beğenmişliği tutuyor kalbimi