İlkbahar gelince açar çiçekler.
Güneş doğar sabahları ufuktan.
Bir kelebek uçar önümden bazen.
Hep seni özlerim canım sevgilim.
Her taraf yem yeşil çayır çimenlik.
Yine zil sesiyle uyandım sabah
Derinden iç çektim, dedim ki eyvah,
Yine geç kalırsam halime vah, vah.
Neden sonra yatağımdan kalkarım
Düşünürüm biraz geçmez zaman.
Geç kalırsam eğer, halim çok yaman
Çimenler üstünde papatyaya bak
Ne kadarda güzel duruyor öyle
Ben seni sevgilim pek çok özledim
Sende özledin mi doğruyu söyle
Vücudumun can damarı
Yeşil yeşil ormanlardır
Damarımdan akan kanı
Temizleyen ormanlardır
Gözlerime ışık veren
Bakamam yüzüne artık ayrıldık,
İnanmam sözüne artık dargınız.
Doğru söylesen de güvenmem artık,
Sevgilim bu hale nasıl düştük biz.
Gece karanlıkta hayal görürüm,
Çok konuşma çok çalış
Düşmanlarınla barış
Öleceksin bir karış
Kefen bile yetmeyecek
Hem dünyaya hem ahrete
Şu mavi boşlukta uçan martılar
Benim sevdiğimden bir haber var mı
Acaba sevinçten gülüp ağlar mı
Şu mavi boşlukta yüzen martılar
Ey denizde yüzen güzel balıklar
Sevgi dolu hayatın bir acı günü
Düşünceli dalgın bir güzel gördüm
Yaklaşıp yanına merhaba dedim
Dönüp te bakınca ağlıyor gördüm
Dedim ki ey güzel neden solmuşsun
Kaç gemi gelip geçti,
Bu liman hep aynı
Dalgaların vurduğu iskelede oturan
O ihtiyar gözleri yine dalgın
Ne düşünüyor kim bilir.
Bir elinde kanyak şişesi,
Tabiatın temel taşı
Kıymetin bilinmez senin.
Yeşilliktir sırma saçı
Kıymetin bilinmez senin.
Etrafımızı süsleyen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!