Hüseyin Cayıklı Şiirleri - Şair Hüseyin ...

Estim akıllı uzun saçlı bir adamım
ne oldugumu sormayın benim
saçlarım akşamları
belediye çöpçülerinin
süpürgeleriyle süpürür sokakları...
beni en güzel tanıyan akşamlardır...

mesai vaktinin geldigini anlayip fabrikanin onune giden bendim.iscilerin cikislarini izliyordum.baska bir hevesle baska bir tatla.saclarina kir dusmus yana tarali ve dunaya ya alayli gozden bakan devamli alacakaranligi gulumsemesiyle yok eden bir adam bana dogru her hafta icleri gelirdi.ben beklerdim.yola koyulurduk muhabet ederek yolu bitirirdik.o insanlara insan oldugu icin deger verirdi.kisilikleri ve ne olduklari onu hic ilgilendirmezdi onemli olan insan olmasiydi.isin tuhafi o hic birseye kiyamazdi.kizardim.yillar gecti ben yazilar yazdim afisler bastim gazetelerde kahrolsun diye baskilarin arasinda yuzum gulecek kadar mutluydum.insanlari severdim.o zamana kadar o adamla kendimi ayni hissederdim.Ama o insanlari karsiliksiz severdi bunu anlayana kadar cok irdeledim yasami.ben yapamadim.yenildim.farkliyim ondan diye ic kanamalar gecirdim.ben ne zaman bir olay karsisinda kalsam eylem yolunu secerdim o konusma.bana hep sacma gelmistir konusmalar bitmistir bence eylem vaktirdir herzaman belki gencliktir diyip gecmisimdir.hayatimin eylemlerini bir diz ustu oturup konustum o adamla bana dedi ki yasamin kendisini soyutla ve insanlari sec gibi bisilerdi.bana hala gulebilyordu.oysa o insanlari o kadar sevmisti ki onlarin verdigi acilar karsisinda gulebiliyordu nasil yapiyordu bu oyunu bilmiyordum.aslinda bilmek istemiyordum.dedigi laftir iyilik yap denize at.karsi ciktim kendisine.sonunda birgun oturup kendisine dedim nedir bu yaptigin ne nedir deyince bana laf dusmez anladim o bir humanistti.icimden geldi bunlari yazmak insanlik adina odun veren bir insana yazayim dedim.ona bu yaziyi bir mektup yaptim kendisine gonderdim
/...nist oglun

yedıtepeli bir viraneden
bakıyorum
Biraz utangaclık var
Gidişindi
İstanbul gibiydi
İstanbul gibi kadınımdın

adam kadının sehrine gider...
yalınlık ve yalnızlık iki sozcugun mesafesi kadardır.
adam yalnızdı
zamanın butun eklerini kendine adamıstı.
kadın adama baktı
kacıncı bap'ı yazabilirim dedi adam.

böyle sıkışmış zarfların arasından sıyrılıp gelen kadına verildiyse bütün dünya güzel şeydir yaşamak.herşeye yeniden başlamak açılan kapının arkasında ki kadınla saatsiz zamansız sevişmelerin günü beraberinde getirilen mutluluk vaatleri yalansa da güzeldir.Oysa adının bile anlamı vardır senin için kimse için küçümsenmeyen bir mutluktur senin gülücüklerin her ne kadar yalanda olsa gül.gülmek güzel meziyettir.sevişmek gibi birşeydir.zaman yalandır hayatı yeşillendiren ve bitmiş bir aşkın en derin mutluluğudur yeni bir aşk.her ne kadar yalansada güzeldir.kısacası yaşamak sevişmek gibi birşeydir her daim beceremediğimiz...

bu sefer ben istifa ediyorum
yalnızlıktan ve işlerimden...
sevmeye çalışırken tekrar seni
yüzünün ve bedeninin burada olamasına gerek yok...
sen yoksun artık
ve olmayacaksın

düşünmek seni...bir hıçkırıkla ağlamak gibi
anlatabilmek bütün yaşananları
toplayabilmek belkide kalın bir kitapla...
sevgisi kendine buyruk yaşamak seni
hatırlamak bir mey gecesi...
kahrolası bir telaşla aramak

incifer'e

alısıldık birşey değil bu.nedir anlayamadım aslında...bu sayfada ne yazmak istediğimi anlatmaya calıssam anlayamazsın...nedir ki sayfada anlatmak istediğim nedir bu dongu...uyandıgımda birşey eksikti,elime alıp kaybettiğim gunler bir kitap gibiydi.biraz huzunlendim eski bir kitabı acmakla ve kitaplarım yoktu yanımda...bu sefer ağlamadım beceremiyorum artık eskisi kadar guzel olan herseyi...nedir bu sacmalık,bunca bulut ustume ususmusken sanmıyorum ben boyle seyi...diyor ki içimde ki ses ilk feribota al bir bilet git gidebildiğin yere gelme bir daha geri.benden uzak senden ırak olması lazım gideciğim nehrin yanı bir yanı eksik olmalı...
ben bu kadar becerebiliyorum ağlamayı,benden bukadar bosalıyor bu yagmur.benden bu kadar içinde kayboldugum bu yazı...

gidiş saatine yaklaştık oysa
son sefer yarına
elimde bir bilet
senin yanına filan da değil
aşkta ukalalık etmek istemem ama
belki aynı hava sahasında gececeğiz...

şimdi ne yapsam ne etsemde birşey diyebilsem.ne desem ki kalbini kazanabilsem.şimdi sokaga cıkıp bir çığlık mı atsam sesim nereye kadar gelebilir.nereden telefon edebilirim sana.nereden bir posta gonderebilirim.sımdı ne yapıp ne etsem seni nasıl severim...
bilmem nasıl seni sevebilirim.kacıncı adreste bulabilirim.hangi sokakta...
Biliyorum adresini askların bulundugu parfum kokulu sokakların acık bilete sahip ucakların iskan ettiği caddeye karsı umursamaz vakitlerin ve gecmez saatlerin en derin hislerin içinde oturuyorsun.
hangi yollar sana acılır bilemem ama adının senin ve bana getirdiğin yuklemi Turkce ye yakıstırıyorum.