oturup her gün sana yeniden başlamalı
çünkü sen akıyorsun
akşamları küçülerek açtığımız boşluğa
sabahları bölünüp yüzlerce çehre çehre
çünkü sen akıyorsun
her yaprağın bir ayıbı örtüyor hemen
bir nabzı başlatıyor vurmaya her budağın
çünkü sen akıyorsun
ağır ağır yaşadıklarımıza
(..)
çünkü sen akıyorsun rüzgarlı dallarınla
yalnız varoluş sızıyor oyuklara - tembel
ve şikayetsiz..
Kayıt Tarihi : 1.11.2016 12:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!