Yalnızlık
Soğuk bir sonbahar sabahı
Üşüyen ellerimin soğukluğudur, yalnızlık.
Büyümek İstemiyorum!
Küçük bir çocuğum, ben.
Hayatın, ilk basamağıyım.
Ansızın çekip gittin!
Allah-ısmarladık bile demeden…
Aslında hep yanımdasın, biliyorum…
Benim için kaygılanıyorsun, hissediyorum…
Geceleri rüyalarıma geliyorsun,
Bir Şans Daha mı?
Hayata yalnız başladım, en iyi dostumdur, yüreğim.
Savaşlarım onurum için, haklıysam, bükülmez bileğim.
Dışarıda yağmur,
Aklımda sen.
Kalbimdeki heyecanı,
Bir anlayabilsen!
Kıpır-kıpır hücrelerim,
Her biri seni yaşıyor.
Umuda Yelken (Akrostiş)
Yalnızlık zor bir şarkıdır, söylemek yürek ister
Kar Taneleri
Gökyüzünden aşağıya doğru süzülen,
Milyonlarca kar tanesi,
Her sabah trenler kalkar, kalbime yine
Beklerim ben hep seni, gelmezsin niye?
Bin defa söylemedin mi? Seviyorum diye
Ne o yoksa küstü mü? Bülbül gülüne
Sana ayrılmış bir kalp var, bu yalnız bedende
Kelimelerin kifayetsiz kaldığı yerdeyim,
Nerden başlasam, nasıl anlatsam seni ATAM.
1881 de yeni bir güneş doğdu Selanik’ten
ve yeniden yarattı tükenen bir ulusu küllerinden.
Kaybettiğimiz değerleri, bir bir geri verdin hepimize
elinize, yüreğinize sağlık...
elinize, yüreğinize sağlık...
elinize, yüreğinize sağlık...