Hurdacı Gülüzar Şiiri - Veysel Şimşek

Hatırlatır bir zamanlar köyleri,
Yola döker demlik dibi çayları,
Unut gayrı Gülizar sen bu huyları,
Söz dinlemez bizim hurdacı Gülizar.

Sabit fikir hemde inadı inad,
Eskiyi saklamak Gülizara sanat,
Yarına çıkmaya varmıdır senet,
Bir de bunu bilse hurdacı Gülizar.

Taş basılmış nerde yufkalı yürek,
Gelmedi bir günde kardeş diyerek,
Bak dünya fanidir buna ne gerek,
Almaz nasihattan hurdacı Gülizar.

Bak lafına balyoz gibi sözleri,
Yüreğimden silinmezki izleri,
Çöpe atmaz eski yırtık bezleri,
Saklar bir köşede perdeci Gülizar.

Bir günde Allah'a etmedi şükür,
Bu nasıl akıldır bu nasıl fikir,
Eder küfür bana beddua okur,
Duysa sözlerimi hurdacı Gülizar.

Dedi kodu laf taşıma ebesi,
Hiç olmadı Gülizar'ımın tövbesi,
Aylık maaş veren ona babası,
Bir de bunu bilse hurdacı Gülizar.

Ablam ama bence bunu hak etti,
Surat asık dirlik düzenim gitti,
Kardeşlik bağımız ne çabuk bitti,
Dinlemez Veysel'i hurdacı Gülizar.

Kapı Önüne Yığar Tencere Tava,
Hiç Olurmu Hurda Dolu Bir Yuva,
Veysel Derki Gülüzar Nedir Bu Hava,
Hiç Beni Anlamaz Hurdacı Gülüzar,

T,C Gerçekçi Şair Veysel Şimşek