Hünkarım Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

HÜNKÂRIM

Dün akşamüzeri eve giderken,
Deli poyraz tersten esti HÜNKÂRIM.
Bir köşede çaresizce beklerken,
Haramiler yolum kesti HÜNKÂRIM.

Neyim varsa neyim yoksa aldılar,
Uyuz eşşeğimi bile çaldılar,
Deli düzün ortasına saldılar,
Kolağası çekti resti HÜNKÂRIM.

Yalvardım yakardım para etmedi,
Kırk kişiye birden gücüm yetmedi,
Ne dediysem geri adım atmadı,
Sadrazamın parmak bastı HÜNKÂRIM.

Veziri azamın kapıdan kovdu,
Eşkıya başını usulca savdı,
Çerçi başı beni bir güzel dövdü,
Divit darın surat astı HÜNKÂRIM.

Başımı kaldırdım medet umayım,
Halim arz edeyim, çare bulayım,
Azda olsa ben hakkımı alayım,
Beylerbeyi, hepten sarstı HÜNKÂRIM.

Bu garip gönlüme çare aradım,
Göz ucuyla sarayını taradım,
Kâhyanı görünce hepten eridim,
Beyceğiz’in itten tırstı HÜNKÂRIM.

Kul Müçtehit Kim’e derdini yansın,
Bunca ıstıraba nasıl dayansın,
Mahiyetin bu gafletten uyansın,
Bey zadeniz kinin kustu HÜNKÂRIM.

İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
BABA HABER GAZETESİ
Ankara Haberler Müdürü