Hülya Yılmaz Şiirleri - Şair Hülya Yılmaz

Çeke çeke biter dedim belki hasret
Sensiz geçen günlerim azalmıyor çoğalıyor!
Umudum bitti neredeyse ama hasretin bitmiyor
Dün gece bir düş gördüm ellerin ellerimde
Her güzel düş sonrası uyanmalarım kırgın yine
Ne çok sevmişim seni böyle her şeyi bile bile

Uyan ey hüzünlere doğmuş küçük çocuk
Uzan, tut ellerinden umudun, sevincin ve o, sana zaman zaman acı gibi görünecek ama tüm yaralarını en iyi şekilde saracak zamanın
Gel, çaresizliği çıkar at yüreğinden
Çaresizlik yoktur inan, ümit kesmektir var olan
Sev, dünyayı insanları, doğayı
İncinsen de vazgeçme sevmekten hiç bunları

Hadi gel bugün çocuk olalım
Unuttuğumuz o duyguyu tadalım
Gidelim bir parka ve oynayalım
Mızıkçılık yok unutmayalım
Bak ne güzel eğleniyor bütün çocuklar
Nasıl olsa artık bitti okullar

Ne kalemler gezdi yazdı çizdi üstünde
Ne acılar döküldü ak sayfalarına
Ne hatıralar ne anılar ne aşklar saklı sende
Her sayfanda hayatımdan bir başka kesit
Ne değerlisin sen benim için bilir misin?
Benimsin diyebiliyorum sana

Bak işte akşam oldu yine, yapayalnızım tek başıma
Bir ben varım bir de hayalin yanı başımda
Bak işte akşam oldu yine, Sanki oldu da ne oldu
Sen mi geldin asırlardır çalınmayan kapımı çalıp
Sıcaklığını unuttu ellerim, ya gözlerin ne renkti?
Of işte yine akşam oldu

Hayat gözlerimde hüzün bazen
Güneşte karanlığı yaşamak yıldızsız göklerimde
Bahçemde ki gül belki saksıdaki sardunyam
Her güneş doğuşunda yüzüme gülen
Hayat, yüzümde ki tebessüm bir nefes bahar
Bir yudum sabır akmayan gözyaşımda

Umutlar da biter bir gün, çöker karanlıklara
Körelir tüm duygular yok olur boşluklarda
Bırakır yerini sevda bitmeyen yanlızlığa
Demir almaz olur gemiler umutla yarınlara
Doğsa da fark edilmez güneş tüm aydınlığıyla
Silinir dudaklardan o sevgi sözcükleri

Bakabilsem gözlerinin ta derinine
Olmazdım böyle leyla bilirdin zaten
Rengini bilseydim aşkın ak mı? kara mı?
Aşk'a düşmekten hiç korkmazdım zaten
Neyine yandı bilmem bu deli gönül
Öl desen uğrunda ölürüm inan

Ne yaşlar birikti göz pınarlarıma
Çağlayanlar misali aktı yanaklarıma
Bir sen görmedin ağladığımı
Bir sen bilmedin duygularımı
Ne aşklar yaşadı bu deli gönül
Ne fırtınalar koptu bir çare yüreğimde

Küçük odamda ben yine yanlızım
anılar geliyor aklıma bir an,
gözlerim doluyor ama yine ağlayamıyorum...
Yine hasretim sana,
yine uykularım bölük pörçük,
yaralı kalbim ve ben yine yanlızım yine sensiz.