Bir sabah tüm dertlerini silkerek uyan! ...
Nasıl olsa yalnızlık ruhunu tümden sarmış olacak....
Dertlerden ve benden kurtulmanın
O büyük sevinciyle büyürken,
Yalnızlık duygusu seni eritip bitirecek...
Ve sen! ..
Çevremi sarıyorlarmış,
Engeller koyuyorlarmış,
Birleşip karşı çıkıyorlarmış,
Tehditler savuruyorlarmış...
Varsın olsun!
Umrumda mı sanki?
Sanki ilk kez geldim bu kasabaya,
Çevrem yabancı,her şey bomboş; anlamsız.
Kendimi,boşa da olsa,
Konuşmak için yaratılmış sayardım.
Oysa şimdi ağzımı açıp konuşmak,
Şarkımızı mırıldanmak bile zor geliyor...
Ne kadar güzel!
Böylesine iyimser olmak,
Yarınlara daha rahat
Daha güvenle bakmak...
Ne kadar güzel!
Hep mektup,hep mektup...
Değişen,gelişen hiç bir şey yok,
Her gün havanda su dövüyoruz
Mektuplarla bu iş yürümez be gülüm!
Ne senin yazdıklarınla,
Ne de benim yazdıklarımla...
Senden ayrı olmak o kadar zor ki:
Gecemde,gündüzümde,
Aklımda,düşüncemde,
Gördüğüm her güzellikte,
Duyduğum her sözde ve şarkıda,
Attığım her adımda,
Her gün aynı şekilde
Aynı yoldan geçerek
Ve her geçişinde
Gözüme içtenlikle bakarak,
Bir şeyler söylemek ister gibi...
'Sevenim, sevdiğim var' diyorum,
Benden de yalnız
Her zaman aynı yerde
sabah akşam demeden
Birisini bekler gibi,
Karşıma çıkıp durdu...
İşte iki yalnızız:
gözlerinin uçurumundayım
uzat ellerini gülüm.
kavuşamadıktan sonra
ne farkeder yaşam ile ölüm?
gülen sen ol gönlümde.
ölen de ben olayım uğrunda.
Hey sen!
Aslan yelesi gibi saçlı,
Sarışın güzel kız...
Tenin
Bu kadar açık olmasaydı,
Ben de
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!