Fotoğraflarda yaşar oldum gerçekleri;
Acıyı, sevinci,dostluğu,akı, karayı,
Daha nice duyguyu....
Yıllandıkça pekişen dostluklarımızı,
Ölümü andırır ayrılıklarımızı,
Eriştiğimiz özlemlerimizi
Akşam çöktü birden
Şehrin ışıkları yanmakta şu an.
Sevinçlerden uzakta
Kapkara bir noktayım...
Çok beklemiştim oysa
Kurumuş otlar üzerinde yapayalnız
Bir ağaca yaslanıp kalacaksın
Gözlerinde yaş,içinde burukluk olacak
Ve her yirmibir aralıkta
Yaprak dökümünü yaşayacaksın...
Bak gülüm;
Seni çok seviyorum!
Sana olan sevgimin büyüklüğü
Ne yüksek dağlar gibi ölçülebilir,
Ne de en büyük denizler gibi geçilebilir.
Benim sevgimi her yerde görebilirsin:
Neden böyle inat ederler,
Bilmezler mi ki, boşuna;
Peşlerinden gelmeyeceğimi?
Ben şimdi,
Ayrılık ve yalnızlığın
Soğuk koynunda yaşamaktayım.
Biliyorum bu gidişin sonu iyi değil
Ve ben bunu bile bile gidiyorum.
Daha erken gibi görünen sonumu hızlandırmak
Birazcık da olsa yaşamam gereken
Şu dengesiz dünyadan kopmak için...
Artık beni bu yaşama bağlayacak bir neden,
güzel gözlüm, ağız tadım...
tatlı rüyalardasın biliyorum,
yok bunda bir günahın.
şimdi gecenin bir vakti,
caddelerde sokaklarda adım adım,
hep seni aradım...
Bir gülün dallarında,kuşların kanadında,
Her nefes alışımda; anmadan yaşayamam.
Saçının bir telini,içten gülen yüzünü,
O güzelim yüzünü; öpmeden yaşayamam.
Bir kaç günlük görüşme,arkası ayrılık...
Bu birlikteliğimiz de bitiyor,
Yine ayrılık,yine acı var.
Bir gün yine döneceğim;
Oldukça bizde bu sevgi,
Yüreğimizde bu sancılar...
Şimdi bir kış gecesinin koynundayım
Hem de bitimsiz,uzun,adamakıllı...
Dışarıda durmaksızın yağan yağmur,
Dağları yıkarcasına esen fırtına var.
Üstelik mum ışığı da küskün yaşama...
Radyoda tanımadığım şarkılar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!