Bana dargın, küs bile olsan
Anı defterine birşeyler yazmalısın, pembe gülüm...
Ne olur geri çevirme ve yaz...
Beni artık herhangi biri olarak görsen bile
Yine de yazmanı istiyorum.
Senden iyi şeyler yazmanı beklemiyorum
Bir bahar günüydü,her hangi bir gün...
Ne yağmur vardı,ne de ıslatacağı
Elleri koynunda kimsesiz çocuklar...
Islanacak toprak da yoktu gerçi,
Ama yeşerecek bir filiz vardı.
Yağmasa da yağmur,olmasa da toprak:
Sen ki,yıllar sonra bana
Paylaşmayı; sevinci,acıyı,
Görmeyi; güzelin gerçek yüzünü,
Çirkinin güzel yanını,
Düşünmeyi; yarını,geleceği,
Sabretmeyi; kazanmak için
Bir uçurumun kenarında
yalnız bir çiçektir sevdamız..
Herşeyi sen ve ben,
yani: Biz!
Neden zamansız uzaklaşıyor;
elin, gözün ve yüzün?
Günaydın günışığım,
Gök mavim,deniz yeşilim!
Eksik kalan yanım;
Beni ben yapan diğer yanım...
Canımdan öte canım!
Anlamak olanaksız geceleri...
Gecelerde değil mi;
Sevdiklerimizden ayrılışımız,
Umutsuzluklara düşmemiz...
Ve kapkara dört duvar içinde
Kendi başımıza kalmamız;
Gökyüzü dumanlı ve bulutlu
Ama yine de ben güneşi görüyorum.
Çevremde anlayışsız,şekilsiz insanlar...
Ama ben Günışığı'nı seviyorum!
Seninle ilk nerede karşılaşmıştık,nasıl tanışmıştık,
Sen ne yapıyordun,ben ne işler peşindeydim,
Sen neleri yaşamıştın,ben neler yaşamıştım
Ve neleri düşünüyorduk?
Bunların hiç birini anımsamıyorum şimdi
Bildiğim; bir çok güzel anları paylaşmıştık...
Kalabalık insanlar görürdüm çevremde;
Konuşmalar,kahkahalar,ağlamalar duyardım,
Dost gülücüklerle bakışan,selamlaşan insanlar...
Sonra kendimi düşünür,halime bakar dalarım:
Beni bu boşluktan tutup çeken sen olursun!
ne anlamsız gelir yaşam
ne gereksiz akar damarımda kan
değersizdir gördüğüm güzellikler
anlamsız kalır aldığım nefes
her şey, hiç kalır gözümde
sen yanımda olmadan...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!