Hükmüne Sirrin Şiiri - Seyfi Karaca

Acik secik
Sahanin kenarini ve kazanin dibini siyirir sivar gibi acik
Ve secik
Cark edince cizgiyi gecen hat safha
Bahceden duvardan avluya caddeye bahceye ve sokaga sarkitilan tuhaf durumlar
Yanar döner parlakliklar
Ve boslukta asili kalan garip sesler gibidir dünya
Madem o zaman
Cözülmüs zemberegini bize kurdugumuz saatlerin durmaksizin gidecegime
Mizrapsiz dümbeleksiz calan rüzgarinan
Bazan hüzünlerinen
Bazan haykirislarinan , bazan sögüt gölgelerinin uzandigi yorgukluklara
Bazan selvi kavaklar ucundan, kanatlari ve sesleri yele yapraga dokunan kuslarinan
Yamacta bekleyen toprak yolun
Defterinde yazdigi asma yapraklari sararmis sonbaharinan, kum zambaklariyla bazan
Heybesine yalnizligi koymus güzünen
Cigligi bitmez bir sarkiya takilip
Akip giden billur pinar gibi
Kolay sanmayasin, böyle zararina ziyaninan
Bir de aklinda kalsin diye bir veda, degilse aska teslim edilmek üzere bir tembih
Tipki senin benim aklimda kalisin gibi hükmünde sirrin
Gezmelerini dolanarak yüzyillari yorulur yürür eskitir ve devirir kasim
Denizlerde firtinalar kopar, kendi esmelerine döner evler avlular bahceler ve rüzgar gülü
Tek kazancim sensinlerle göcmen kuslarini ucurur sonbahar
Ve toprakla bulusur kavusur
Askla nikahini kiyan
Cümle cevahir
Esrarinan ikrar

Kasim / 24