şu uçsuz bucaksız gökyüzünde
hükmü yok gibi durur gecenin yıldızlar
derin boşluktan sesler gelirken usulca
insanların kavgayı bırakmasını söyleyen sesler
incir çekirdeğini doldurmazken kesinlikle hiçbir şey
ve kamyonda piyano çalan adamın mutsuzluğu
duvarlara yansırken ince bir sızı gibi
sevişmek kadar takıntılı gerçeğe umutlar
ve yitirmek kadar dipsiz kuyu sanki
canhıraş bir haykırışın düzleminde
günün dinginliğini solurken içten içe
sabahları kıyıya kahvaltıya inen insanlar
güneş bir görünüp bir kaybolurken sabahları
nice hüzünlü fotoğraflar çocukluktan kalan
nefes alıp veren saat sarkacı sallanır zamandan
ben sallanırım rock müziğinin ritmik ritminde
o müziği ilk duyarcasına eski günlerden
sevgili, ey sevgili, sevgili
şimdi kaç günümüz var söyle bana
bundan sonra yarınlara kaç günümüz var
çiçekleri koklamaya örneğin, ekmeği paylaşmaya
dağları aşmaya kaç günümüz var söyle
şu uçsuz bucaksız gökyüzünde
hükmü yok gibi durur gecenin yıldızlar
hükmü yok gibi durur
gecenin, yıldızlar
yıldızlar
istanbul; 18.07.2021
Zeki Tüyen
Kayıt Tarihi : 25.7.2021 14:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!