Hudutsuz karakollar çizdim
İçimi nereye koysam sığardı
Kulaklarım güzel sözler duyamayacak kadar sağırdı benim
Gözlerimle kahve çekirdekleri kavururdum
Ateştenip, küllenip, sönüp giderdi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
