Antakyada doğup büyüdüm. Senelerdir şiir yazıyorum. İlerde bir halk ozanı olarak anılacağım.
Saatleri sırtlandık
Gidiyoruz bir yola
Kimi zaman hızla
Kimi zaman adeta durmuşçasına
Bazen bir ovada, bazense en dik yamaçlarda
Kimiyle düzlükte denk gelirsin
Ben kimim
Boş lafların sıra dağlar gibi uzandığı
Kimi zaman
Nafile süslü sözcüklerle bezeli bir virane
Ben kimim diyorum size
Halbuki bir paspas yerlerde
Sözümüz yetmez
Bi çare olur dertlilere
Neyzenin nefesine vurur
Udun teline
Sözler lal olur
Seslerin her biri kalbi burulmuş dökülmüşlere vurur
Bir ülkeler sevdim, bir kadınlar, bir şiirler
Hayal dolup özlem taştılar
Bir ülkeler sevdim, bir şehirler, bir adamlar
Şefkatleri küfelere doldurup
Avuçlarındaki bir damla suyu yüzlerine vurup
Ayı yarıp verdiler elime
Gök kubbeler serdiler
Bir alim-i devran çıkar mı diye
Kalbimi yarıp verdiler elime
Kan fışkırdı
Dile geldi parmaklarımdan akıp gitti
Yazdıklarımı serdim kuruttum bir köşede
Ansızın gelen olur da kırılmış dallarımı görmesin diye
Bilinmezliğin içinde savrulup duran bedenim
Biliyor musun?
Ben senin en sadık kölenim…
Dağlarında çiçek açtı dağlarında çiçek
Göğsüme dikenleri battı dikenleri göğsümde
Ben gittim gideli gurbet oldum gurbet doldu bağrıma
Yağmurlar karlar içinde kaldı
Ben gittim gideli her yer güllük gülistanlık
Ben gideli her yer bahtiyarlık
Uçurtmalar uçuyor sevgilim uçurtmaları uçuruyorlar
Yollar var uzun yollar
Ağaçların altında dinlenip denizlerde yüzüyorlar
Yıldızlara bakıyorlar sevgilim yıldızlara
Umutlarını fenerlerle yolluyorlar
Dileklerini ağaçlara bağlıyorlar sevgilim en ulu ağaçlara
Hudutsuz karakollar çizdim
İçimi nereye koysam sığardı
Kulaklarım güzel sözler duyamayacak kadar sağırdı benim
Gözlerimle kahve çekirdekleri kavururdum
Sen içimdeki felaketler tellalı
Çık dışarı
Bırak beni telaşlandırıp durmayı
Hayatta olduğumun farkına varıp
Hiç bir şey düşünmeden yaşamak arzusuydu
Yerinde duramayıp içimde ip atlayan çocuğun arzusu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!