Bana bakıp bakıp acıma aldanırsın
Gayri o bildiğin insan değilim ben
Geziyorsam bulvarda bir başıma
bu benim kendi hatam
kendi itliğim
kendi serseriliğim.
Hani beni seviyordun diyeceksin
şeyy mesela ben baklavayıda severim.
hatırlıyormusun
palmiyeler vardı.
Altlarında sadakatla aşk yeminleri ettiğimiz
palmiyeler
insanlık hali bu sıkıştım
bir güzel işedim diplerine.
yudumlarken derdalan şarabımı
kül atacaktım şaraba sigaram yoktu.
neyse boş ver
topal emine diye bir dalgam vardı
gittim ona
dalgamı geçtim.
bir güzelce.
derken mektupların geldi aklıma,
sonra resimlerin,
bir güzelce yaktım onları
yanarken bile,
hala gülüyordu gözlerin.
şimdi dünyanın en güzel kadını gelse
bana aşk teklif etse
çekinmeden hoşt derim.
dedimya aşk maşk hepsi boş.
bana bakıp bakıp acıma aldanıyorsun
gayri o bildiğin insan değilim ben
değilim ben,
Nehir gözlüm
değilim
Kayıt Tarihi : 7.7.2008 03:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!