Hoşt Şiiri - Abdil Göktekin

Dikenden ziyade hırpalanıyor güller
Eğitimde zayat,bulandırılıyor zihinler
Haksızlık karşısında susuyor diller
İt'e konuş,insan'a hoşt diyesim var.

Yaşanmaz hale getirdik dünyayı
Zehir soluyoruz tart sana havayı
Altın kaşıklı,fakire çok görür torbayı
İt'e konuş,insan'a hoşt diyesim var.

Bak hele,yol yordam bilen yuhlanır
Nal gerek,toynaklı tımardan hoşlanır
Dost ile muhabbet nasıl boşlanır
İt'e konuş,insan'a hoşt diyesim var.

Yitik sayğı Yaratana muallime ataya
"Çivi çakılmaz derler çürük tahtaya"
Besmeleden uzak oturuluyor sofraya
İt'e konuş,insan'a hoşt diyesim var.

İnsanlıktan nasip alana yok sözüm
Hak çizğide yürümek tek çözüm
Sual et her ânın,kızarsın biraz yüzün
İt'e konuş,nasipsize hoşt diyesim var.

İnsan isen Abdil idrak et kulluğun
Sonu gelecek bir gün bu bolluğun
Küllüğü olur seherde öten horozun
İt'e konuş, insana hoşt diyesim var.