Hoşgörüyü Geçin de; Şiiri - Abdullah Tor ...

Garip gelmiş bu İslam, garip gider şu arzdan;
Yaklaşınca kıyamet, zahir oldu durumlar.
Sloganı din yapıp, udul etti Halk farzdan!
Kitap sünnet yerine, kabul gördü yorumlar.

Hakkın emri ne diye, bakmaz da hiç Kur’an’a;
Dervişlerin sözüne, kanun diye sarılır.
Cevap diye ne yazık, onu der de sorana;
İkaz eden âlime, hatır olup darılır.

Bir hoşgörü tutturmuş, başka şeyi dinlemez;
Ayet, hadis der isen; çıkar ismin yobaza.
Herif öyle cahil ki; dinlese de anlamaz;
Sarılmıştır zira o, dört el ile şaz baz’a.

Bu ne gaflet Allah’ım, benzer tıpkı ölüme?
Meyyitlere nasihat, gerçekten de fuzuli.
Layıksak da ey Rabbim, biz böylesi zulüm’e;
Merhamet et ümmete, kaldır lütfen şu zül’ü!

Kadim dini bırakıp, din uydurur ahmaklar!
Edille’den bi-haber, ahkâm keser etrafta.
Aman Rabbim dünyada ne kadar da ahmak var;
Hem de bunun kahiri, saf tutuyor ön safta.

En hoş kelam vahiyken, nerden çıktı şu görü?
Millet çıktı çığırdan, bidat doldu ortalık.
Hak sözünden maada, muzır iken her görü;
Diplomalı cahiller, verir onu hep salık!

Şu gidişat değildir, asla hayra alamet!
Dönülmezse gerçeğe; vahim olur akıbet!
Yani dostlar bu haller; alamet-i kıyamet!
Yapılmazsa bir tövbe; şart olacak ukubet!

Ey vaizler hatipler; bu ne gaflet den hele?
Bu kem halin mesulü; değil midir ulema?
Setler yapmak dururken, helak eden şu sele;
Alkış tutmak ne demek, nar misali alam’a?

Şudur size tavsiyem; kulak verip dinleyin!
Hoşgörüyü geçin de, Hak vahiye sarılın!
Neyse vahyin meali; sünnet ile anlayın!
Karşı çıkan olursa; sizler ona darılın!

Abdullah Toroslu
17.07.2013-İzmir