Hoş Görmezken Yaratan

Hoş görmezken yaratan; nasıl gördün onu hoş?
Bu ne biçim bir idrak, be ne menem tolerans?
Kerih derken ona Hak, hoş olur mu hiç nahoş?
Kimden aldın yetkiyi, Kimden senin referans?

Onca ayet kâfiri; dost edinmen der iken;
Nasıl dersin ona sen; sıkılmadan bir muhip?
Rabbin küllü müşriki; cehenneme kor iken;
Hangi hak ve yetkiyle, çıkıyorsun sen sahip?

Abuk sabuk şey demez, ehl-i ilim bir mü’min!
Böyle saçma sözleri, cahil kullar kullanır.
Nerden çıktı bu zırva; ortadayken son Hak din?
Zırvalara sarılan; gayet müthiş aldanır!

Yetmediyse ayetler, hadislere et nazar!
Var mı senin savına, uygun düşen bir beyan?
Dine uymaz şeyleri, nasıl yazar bir yazar?
Kitap, Sünnet pek zahir, din-i mübin çok ayan!

Din felsefe değil ki; devre göre değişsin!
Bence dini değil de; sen kendini değiştir!
Bu halinle kalırsan; Hak önünde beissin!
Zira senin sözlerin; küfür kokan deyiştir.

Nahoştan da nahoştur, senin görün şu halle!
Çünkü Ayet Hadisle, zıt düşüyor tamamı!
Nasıl çıkar huzura, bir Müslüman bu halle?
Bence sardın başına; sonsuza dek sen gamı!

Dinde tebliğ esasken, diyalog da ne demek?
Emir nehiy bellidir! Oku yaşa ve duyur!
Hangi gaye içindir, söyler misin şu emek?
Varsa dinde bir yeri? Göster bana de buyur!

Abdullah Toroslu
22.01.2013-İzmir