Hoşça Kal Şiiri - Ali Osman Dönmez

Hatırlar mısın?
Bir mecnun edasıyla dolaşırdım
Vahavari sokaklarında
Seninle tek yürek gibi
Bitişikti tenlerimiz
Bak şimdi nasıl da mahzun akıyor
Kıyısında ilân-ı aşk ettiğim nehir
İçimde volkan misali bir ateş...
Ayrılıyorum senden sevdiğim şehir

Ben ilk aşkı sende tattım
Son aşkımı bir güz hüznüyle gömdüm
Sevgime mezar olan parklarına
Bu yüzden titrersin gözümde tir tir
Her adımına bir anımı kazıdığım şehir

Bu soluk eylül akşamında
En içli şarkılarla veda ederken sana
Hüznün bin tonuyla çalkalanır sokakların
İçimdeki ateşle
Buz tutar dilimde kelimeler
Saçlarıma hapsettiğim kavak yelleriyle
Uzayan bir ömürdür önümde yollar

Simsiyah bir hüzünle beraberim şimdi
Uzaklardan ıslak bakışlarla tararım
Sırılsıklam saçlarını
Bulutlar, bendeki sana ağlar
Bense sendeki beni ararım
Titrek bir hayaldir durmadan erir
Hoşça kal
Hoşça kal sevdiğim şehir

(Celal Bayar Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi 1997 Yıllığı)