Hoş Görü Ol İnsanlara Gül Kardeş

Alır gider ecel ferman dinlemez,
Dünya fani kör cahiller anlamaz,
Para mal mülk ölümleri önlemez,
Ne yazık ki ölüm acı bil kardeş.

Orda yoktur tahtın sarayın,
Vekil değil ordaki başdaki dayın,
Kişi günahıyla gider be hain,
Hoş görü insanlara gül gayrı.

Zannetmeki orda yoktur özellik,
Şaşmaz rota seni bekler mezarlık,
Senle gider kalbindeki güzellik,
Nasihatım sen kendine gel kardeş.

Dünya fani garip garip nefisler,
Doymaz gözü kendisini kafesler,
Ancak anlar kesilince nefesler,
Ben diyorum gel akıllı ol kardeş.

Dünya gemi insanlarsa hep yolcu,
Herkes kardeş ne sağcı var ne solcu,
Çıkarın uğruna olma misalcı,
Ne der ise desin sana el kardeş.

Taraf tutup şunu bunu kayırır,
Sade kör cahiller insan ayırır,
Herkes kardeş diye tanrı buyurur,
İkiliği gel kalbinden sil kardeş.

Fani dünya canlıların kul evi,
Herkes kardeş yoktur sünni alevi,
İnsanlığı örnek alsan bir nevi,
Veysel der ki; Söz sohbeti bil kardeş.