Yüzün asık olsa da, sevdim inan ben seni
Sana kötü diyenler, ar etsinler o sözden
Baş üstünde yerin var, sen de sevdiysen beni
Bana dostluk edeni, nasıl sevmem ki özden?
Maslahatın çok ise, kızılır mı hiç sana?
Zahmetsiz rahmet yoksa olsun biraz zahmetin
Mevla ise gönderen, yaşlılığı insana
Nahoş halin olsa da, örter onu rahmetin
Sakın ola alınma, gıyabında denene
Seni tenkit edenler, yalnızca gafillerdir
Her ne dense aldırma, çek tümünü sinene
Çünkü onlar hikmetten, bi-haber cahillerdir.
Sen gerçekte dosttan da, öte olan bir şeysin
Tıpkı mürşit misali, uyarırsın arifi
Belki tarif edemem, hakikatte sen neysin
Sadece Allah bilir, uygun olan tarifi
Görünüşte etsen de, insanlara az zulüm
Akıbette mü’mini, kılarmışsın bahtiyar
Sonda beni bahtiyar, yapacaksan sen gülüm
Bir an önce çök başa, eyle beni ihtiyar!
Abdullah Toroslu
10.04.2014-İzmir
Kayıt Tarihi : 10.4.2014 11:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çünki ihtiyar demek;bilge,olgun,tecrübe sahibi, anlamına gelir.
O yüzden bizde ihtiyarların yeri baştadır.
Masada en başta oturur,yemeğe ilk önce başlar.
Sözü dinlenir,her iş danışılır.
Ama maalesef,kimileri yaşlansalar dahi ihtiyar olamıyorlar.
Kaleminizi kutluyorum.
Selamlar.
TÜM YORUMLAR (1)