Gece ile gündüzü bölen horozum,
Yüzyıllarca, insanları uyandırdın.
Güzel sesin, tüylerin, kuyruğunla,
‘’Bekçi Murtaza’’ yı kıskandırdın.
senden erken davrandılar onlar da
Zamanı ikiye bölmeye başladılar…
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Farklıydı.
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta